dinsdag 8 maart 2011

Rik Vera in 1983

The Human Condition
Oil on canvas



absurder dan meestal nergens
tergend langzaam
ergens krast een verre kraai

het verre is nu zo nabij ginds

de horizon van tijdeloosheid is nu voorbij
de pen krast het papier
inkt sist woorden

zinnen zweven en fluisteren
duister opent
waan


iemand kijkt op
elke twijfel is een eenzame zekerheid
over de zee schuift stilte


schaduwen van wolken die neigen
het licht
brullend de branding

de schaduwen buigen zich en omsluiten
iets is en was

snel opkijken en beseffen
deuren die zich weer sluiten
vaag
zonder vorm

het was veraf geweest
men zei dat het goed was
ik keerde weer


het beeld dat ik gezien had
was een stem die niet sprak

Alowis '83

Geen opmerkingen:

Een reactie posten