Ik heb gisteren niet naar de Ronde gekeken, lieve heren van de mediaffia die woestijnvis-humo heet, omdat ik geen zin had te kijken en dan zuur te worden en ervover te moeten schrijven. Naar de echte ronde van Vlaanderen kijk ik ongetwijfeld wel. Geboeid. Want spannend. En met een duidelijke verhaallijn: de renners vertrekken en rijden zo snel ze kunnen naar de eindmeet en hij die deze als eerste bereikt, die wint en oogst eer en glorie een eeuwige roem en geld en prestige. In de tocht naar de streep gebeurt een en ander, maar de tijd staat strak vooruit en de personages gaan allemaal dezlfde richting uit. Simpel. Spannend. Mooi.
Over het vehikel dat uw tijd steelt op zondagavond en binnen een aantal maanden beroep zal doen op uw portemonnee, omdat de dvd's voor een prikje bij Humo zullen zitten, wil ik niet meer schrijven.
Natuurlijk zal u deze dvd bij humo kunnen kopen. Dat valt te voorspellen. Als dit eens zo sympathieke blad mooi en lovend schrijft over Vlaamse producties en vooral als ze gemaakt worden door de vriendjes van het huis, of vooral als er gezamelijke zakelijke belangen spelen, dan mag u er gif op innemen: Humo looft en mag binnen een paar maand lekker cashen.
Onafhankelijk weekblad. Jaja. Interviews met acteurs, regisseur, componist, scenarist, wc madam? Paar maandjes wachten en de dvd is de uwe. Voor een prikje. Bij Humo.
Rundskop. Wedden? De Ronde. Wedden?
Begrijp me niet verkeerd. Ik vind dat niet erg hoor. Maar doe dan niet alsof, heren.
Voor de goede orde, bovendien: ik vind De Ronde eigenlijk best te verteren hoor. En eigenlijk razend
knap in elkaar gedraaid. Niet altijd even goed gemaakt en geacteerd, maar best uniek. Voor de goede orde: ik speel graag woestijnviskritikaster, omdat iemand het moet doen.
Er zouden veel meer gewaagde nieuwe tv moeten gemaakt worden, zoals de heren die zich aan De Ronde wagen die durven te doen. En Humo zou af en toe gewoon fairder moeten berichten over zijn onbeschaamd commerciële vriendjespolitiek, dan zou ik me minder moeten ergeren.
U leest het goed. Ik kan ook mild zijn. Bijzonder zelfs. En lovend. Ik vind De Ronde nu al het televisiemoment van 2011. Echt.
En nu ga ik slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten