Sprookjes deel 845

De leeuw is volgevreten en geeuwt. Het bos is stil. De zon zakt naar het westen. Het bos wordt donker. In het bos huilt de wolf. Van de honger deze keer en de wetenschap dat kind en lam en geit zijn opgevreten en dat de leeuw geen prooi is voor een wolf en dat hij, de grijze wolf, dus hongeren zal zolang het verhaal nog duurt omdat er niets meer te eten valt. De sprookjesschrijver heeft een beetje medelijden, legt de leeuw te slapen, laat de maan opkomen zodat de wolf nog even tegen de man huilen kan en stopt dan het verhaal en de honger van de wolf. Einde