Ik ben een zagevent. Ik heb echter geen beloftes gedaan over zagen in 2011 en dus doe ik lustig verder. Dat ik bovendien een oude knorpot ben, valt moeilijk te ontkennen. Elk jaar wordt ik ouder en ik heb nu eenmaal een uitgesproken talent voor ouder worden en knorren. Het is een talent en ik heb in de bijbel gelezen dat je die moet inzetten. Over mijn bijtende cynisme heb ik wel beloftes gedaan en daar hou ik me dan ook aan in beperkende mate. Cynisme is geen gave. Het is een geloof. En je kan ongelovige worden. Of je kan van geloof veranderen.
Gerard Reve is toch ook Katholiek geworden. Of was het gewoon seniel? Dat ben ik vergeten.
Met de ogen dichtgeknepen struikel ik door het leven, want wanneer ik ze open, om me even te oriënteren, of omdat ik keihard over een of ander rommelig voorwerp ben gestruikeld met mijn smoel tegen de grond, zie ik duizenden gelegenheden, zie ik honderden smekende onderwerpen om te overgieten met het sissende zuur van cynische woorden. De wereld gaat kapot zonder cynisme. Niet door cynisme. Maar ik heb het beloofd. Ik ben vergeten waarom en vraag me oprecht af of dat verstandig was. Maar belofte is belofte. Denk ik. Ach. Ik weet beter.
48 en knorrig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten