"Ik ben zot", denkt Boerken, "ik ben stekezot. Ik wil verdekke gedichten schrijven met een potlood op een blad papier zoals de Dichter die zot die denkt dat hij met woorden de zon bewegen kan en de maan en de sterren en die woorden kan eten en drinken en ademen. Ik ben stekezot, want ik vind die Dichter een onnozelaar en een stomme kloot die zijn tijd verdoet met als een dwaas woorden achter elkaar te plakken die nergens op slaan en die nergens naar leiden en tot niets dienen en nu sta ik hier in het midden van de polder en staar naar de lucht boven mij en kijk naar mijn voeten in de modder en wil erover schrijven en dus ben ik zot. Stekezot. Ik heb gezegd."
Verzonden vanaf mijn BlackBerry®-toestel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten