"Ik ben een klok die stil is blijven staan. Tweemaal per dag wijs ik het juiste uur, op voorwaarde dat iemand naar me kijkt, net op dat ogenblik en gelooft wat hij of zij ziet. Ik ben een klok die stil is blijven staan. Ik weet niet waarom. En ik zie mezelf niet. Ik weet niet waar de wijzers staan. Ik weet dus niet wanneer die twee maal zijn, elke dag.
Sinds ik stil ben gevallen en mijn radarwerk niet kriept en kraakt, ben ik in rust en het deert me niet. De tijd viel toch niet te vatten. Valt niet te vatten. Ik laat de tijd nu vrij. Ik ben een klok die is stilgevallen."
Knorpot leest de krabbels en grijnst en schenkt Thee in een glas en geeft dat aan Dichter en tikt hem zacht op de schouder en grommelt wat.
Verzonden vanaf mijn BlackBerry®-toestel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten