In een luchthaven in een stad in een land drinkt iemand gin tonic en verliest hij zichzelf in herinneringen zoet en zuur en donker en licht en hij lacht en huilt en de muziek bonkt in hem.
In een stad aan de Stroom slaapt een beest hoog boven een haard. Het is er leeg en stil en koud en het vuur is gedoofd en de kilte bevriest de tijd niet. Die gaat voorwaarts. Ooit was er een tipping point. De tijd kon de twee richtingen uit en kantelde voorwaarts. Wat voorbij is is voorbij. Komt niet terug,
Iemand bewaart herinneringen in een doosje ergens daar waar hart en ziel samen vloeien. Champagne en thee van munt en lange gesprekken die meanderen en dan als een woeste waterval in zee storten om een oceaan te zijn en daarna een kabbelende beek.
Engelengeduld bestaat niet, Engelen kennen geen geduld. Zij kennen geen haast, geen ongedurigheid, geen rust, geen onder en geen boven en geen heden en verleden, geen goed en geen kwaad, niets moet en alles mag en er is geen heden en geen verleden, ze ondergaan alles en niets kan hen raken. Je kijkt ze in de ogen om hun ziel te peilen en geeft hen je ziel. Never break the Chain.
Ergens in een parkeergarage in een stad in een land staat een parkeergarage blank en is het donker en leeg. Iemand start de auto en blijft in de auto voor zich uit staren. Wat verder waait hem een woord tegemoet uit een andere wereld die hij niet kent en waarnaar hij heimwee voelt die zijn ziel raakt en streelt. Fijn.
Het beest staart hen aan en oordeelt niet. Mensen praten verder. Ze kijken de engel na als ze opstaat. iemand in een stad in een land wil de vleugels raken. Vragen of hij ze voelen mag. Iemand probeert iets uit te leggen waarvoor geen woorden zijn en raakt verstrikt in te veel woorden en blaast en zucht,
Een vliegtuig stijgt op.
Rhiannon in zijn hoofd. Het verhaal van de heks. Of een Engel? Een Elfje. Ze is als een kat in het donker en dan is ze het donker. Buiten is de wereld weg. De tijd staat stil.
Verzonden vanaf mijn BlackBerry®-toestel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten