Dichter zit aan de verweerde tafel stil en ingespannen te schrijven zonder woorden en totaal los van de wereld en Knorpot zit bij de open haard te lezen in een tijdschrift en zich te ergeren, als steeds en dat grommend luidop te doen, sarcastisch en cynisch en bijtend als brandend maagzuur en Boerken loopt buiten van stal tot stal met voer en water en voordroog en hij doet het traag en zorgvuldig en hij ademt de bevroren lucht die zijn longen vult met de scherpe naalden van de late winter en hij spits de oren en hoort het briesen en stampen van de paarden en hij ruikt en en voelt hun warmte in het donker van de stallen als ze hem snuivend begroeten en aan de kant van de weg staat zakenman tussen ergens en nergens met een blackberry tussen de twee handen waarop zijn duimen hakerig snel heen en weer bewegen en de toetsen klikkend indrukken en hij leest de kleine woorden op het kleine scherm en terwijl leest hij e-mails op zijn iPhone en luistert naar de radio en bekijkt websites op zijn Macbook Pro en kijkt op zijn veel te duren en belachelijk opzichtige horloge die een slagschip is van slechte smaak en haantjesgedrag en dan start hij zijn Duitse bolide en zet de bak in Drive en rijdt weg nergens heen waar niemand op hem wacht. Meisje zweeft vanaf het Noorden langs de Trage Stroom naar het slapende stadje dat zich nestelt daar waar de Trage Stroom de kabbelende Rivier tot zich neemt.
" Wist je dat de ene een Keltische en de andere een Romaanse naam heeft?", schrijft Zakenman aan niemand behalve zichzelf, "Want in het plaatselijke dialect is het 'De Schelde en Die Schelde, zoals die koe en die vrouw en die onnozele" en dus vrouwelijk en bij de Romanen waren de waterlopen vrouwelijk, maar het is "Den Demer, Den Ijzer, Den Durme, en Diejen Demer, Diejen Ijzer en Diejen Durme, zoals in dieje man en dieje stier en diejen onnozelen" en dus mannelijk en bij de Kelten waren de waterlopen mannelijk. In ons slapende stadje neemt het vrouwelijke het mannelijke tot zich. Kan het mooier? En wat is onzijdig? "Da kind" natuurlijk. "
Niemand leest het en niemand antwoordt en Stil Meisje glijdt vanaf Zee scherend over het water als een witte sliert bloemen over het water dat zwart is als inkt en zwaar als olie.
Ineens staat Dichter op en zegt luidop: "Ze is niet het Meisje van de Zee! Ze is het Meisje van de Trage Stroom."
Verzonden vanaf mijn BlackBerry®-toestel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten