Boerken komt binnen uit het donker en Knorpot, die er ook is en met Stil Meisje thee drinkt, zegt dat Boerken in het donker van de polder met die LED-lamp op zijn hoofd, een dwaallicht lijkt dat door de velden zweeft.
Dichter vertelt over hoe hij gisteren het gedicht voor Stil Meisje schreef. Dat hij haar schrijven wou dat zijn Liefde Eeuwig was, maar wat is eeuwig? Dat is alles en dus niets. Dat is zo oneindig, dat het onzinnig wordt. En dus besloot hij te beginnen met een negatie. Want dat trekt ook aandacht. Stel dat je geliefde je zegt: 'ik ga niet voor altijd van je houden', dan is dat even een schok. "En dan wou ik vertellen dat het... wel voor altijd is", zegt Dichter, "en ik zocht beelden en kwam bij zon en maan. En daarna dacht ik: laat ik groter beginnen en dan afdalen en dichter en dichter komen en eindigen bij mijn hart en mijn woorden. En dus begon ik met de sterren..."
Knorpot vraagt waarom Dichter dat allemaal vertelt, want dat dat toch niet nodig is.
"Toch wel", zegt Dichter stil, "want gisteren vertelde iemand me, dat iemand me voor geweest was. En dat die tekst collectief geheugen zou zijn. En ik was daar helemaal ondersteboven van. Omdat ik eerst zo blij was met mijn vondst en dat beeld en het dan niet origineel bleek te zijn. Het is van The Beach Boys."
"God Only Knows
I may not always love you
But long as there are stars above you
You never need to doubt it
I'll make you so sure about it
God only knows what I'd be without you"
Knorpot bromt dat dat het leven is. Het gaat niet in cirkels. Het rijmt.
Verzonden vanaf mijn BlackBerry®-toestel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten