En eindelijk regent het en de droge grond laat zich eerst amper blussen, lijkt droog te blijven als donkere poeder. De regendruppels maken plofgeluiden.
Boerken gaat in de regen staan en laat zich helemaal nat zeiken en hij lacht grommend luid. Het hooi is binnen. En het regent. Boeren zijn zelden content.
Knorpot komt er bij staan met de handen in de zakken en de ogen diep in de kas en dof kijkend en hij bibbert van de kou en klaagt en zaagt dat hij morgen ziek zal zijn. Boerken zegt dat ziek worden op bevel niet lukt en dus blijft Knorpot staan in de regen want behalve oud en knorrig is hij koppig als een ezel en is zijn kop hard als een kei.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten