Een losgeslagen boei op zee. Vaal door te veel zon en wind en zout. Een storm te veel en nu doelloos dobberend als een verraderlijk teken aan de horizon. Als een verkeerd gespeld woord. In een kleine roeiboot een oude man die mager oogt en een een dun baardje heeft dat wit schrijft op een bruin gelooide huid. Hij roeit niet. Het bootje lekt en kraakt en kreunt en de oude man en de zee blijven in evenwicht. Daarom roeit hij niet. De zee geeft en neemt.
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten