Ik doorblader mijn boek. Ik sta vol schrijffouten. Mijn gramatica rammelt en mijn zinnen brokkelen. Ik ben twee lege flessen. Ik ben honger. Ik slaap nooit. Ik ben een steen. Ik ben het strand. Daar eindig ik. Ik lees mijn eerste hoofdstuk en raak niet verder dan 3 zinnen. Ik ben een foto in zwartwit.
"De regen loopt op zijn tippen over het dak" en ik krijg een krop in de keel en ben gezond jaloers om zo simpele woorden die het beeld zo goed vangen.
In schrale gras ligt hooi. De beken staan droog. De zon zoemt.
Ik ben niet bestand tegen de stilte en mezelf. Ik wandel in het groen. Ik hoor woorden. Ik hoor mensen praten over batterijen opladen en ik lach hen vierkant uit. Een mens kan geen batterijen opladen. Een mens is niet gemaakt om te hangen en te liggen en te slapen. Een mens is een loper. Een jager. Een plukker. Kilometers lopen tot het wild uitgeput is en dagenlang trekken steeds verder weg. De hele wereld vanuit diep Afrika. Batterijen opladen? Ik grijns vals.
Ik doorblader mijn boek. Ik sta vol schrijffouten. Mijn gramatica rammelt en mijn zinnen brokkelen. Ik ben twee lege flessen. Ik ben honger. Ik slaap nooit. Ik ben een steen. Ik ben het strand. Daar eindig ik. Ik lees mijn eerste hoofdstuk en raak niet verder dan 3 zinnen. Ik ben een foto in zwartwit.
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten