Ken je dat gevoel, zegt Dichter en niemand luistert. Boerken zit naar de paarden te kijken die op de weide lopen in der luwte van de ochtend, Knorpot verdwaalt grommend in het eigen hoofd en Meisje is ver weg. Als het zomer is, is ze aan Zee, bij haar soort en vergeet ze Dichter en Knoprot en Boerken. Die hopen voorzichtig dat ze ergens in haar geheugen blijven haken zijn en ze na de zomer terug keert. Zeker is dat niet.
Ken je dat gevoel, zegt Dichter en niemand luistert.
Het gevoel dat alles verdwenen is. Alle hoop.
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten