Overal om me heen de vlakte en de oneindigheid. Onbegrensd. Als verlangen. Blauw. Niets tussen mij en het grenzeloze. Het ontneemt me de adem. Een trap in mijn buik.
De zon klimt en blakert en droogt de oceaan niet leeg en aan de horizon verschijnen soms wolken, heel even. Ik drijf op de Zee en de Zee neemt me.
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten