Metamorfose

"Er was een gesprek. Het gesprek liep langs de telefoon. Vanuit een auto. De auto stond geparkeerd langs de kant van de straat, half op het voetpad. In die straat mag je niet parkeren. Wat verder dan waar de auto stond, gaat de straat steil bergaf recht in de mond van een parkeergarage. Daarom stond de auto daar geparkeerd. Het gesprek liep stroef. Iemand wou het gesprek niet afbreken. Hoe stroef ook. En moeizaam. Of laten afbreken. Parkeergarages breken nu eenmaal telefoongesprekken af. Je duikt hun betonnen maag in en wordt afgesneden van de buitenwereld. 

Iemand sprak van een meta-relatie.

Een atoombom viel op een stad in een land op een auto die geparkeerd stond waar je niet parkeren mag. Op 100 meter van een parkeergarage. De inslag was geruisloos. 

De dood is pijnloos. Voor wie dood is.

Iemand probeerde dat woord te vatten. Meta-relatie. 

In deze context. Iemand werd van steen. Iemand verpulverde tot poeder. Iemand lostte op in regen. De regen spoelde alles weg. Ook zijn woorden. Iemand bleef stil. Iemand verloor alle woorden. Iemand reed de auto een parkeergarage in. Rijden in een gapende mond. Rijden in de leegte. Het gesprek brak af. Zoals te voorspellen. Daarna hield het ademen op. Het hart viel stil. Een ziel gleed uit een lichaam. 20 gram weegt een ziel."

Knorpot leest. Elk woord. "Dit is complete nonsens"
bromt hij 
"Dit soort dingen gebeuren niet."

"Neen" 
zegt Droeve Dichter 
"Dat klopt. Ik verzin dat hier ter plekke. Terwijl ik het schrijf. De waarheid doet er niet toe."

"Het leest niet eens lekker"
antwoordt Knorpot.

Sent via BlackBerry offered by Proximus