Ze is alle wolken

Ze is als een kind
in het licht en
dan wordt ze licht
is ze het licht.

Ze wordt de zee en
de hemel en
de wind.

Ze is de zee,
de hemel,
de wind.

Ze is het strand.
Ze is eb en vloed.
Ze is alle wolken.
Ze is de trage stroom.

Ze is een kind
in de nacht.
Ze vliegt
door de hemel
als een vogel
van licht.
Ze is gedragen
door de wind
van licht en donker.

Ze is een kind in
het donker en
dan is ze het donker.
Ze is gedragen
door de nacht.

Ze belooft
je de hemel.
Ze is de hemel.

Ze is een vlinder.

Ze is een vlinder
tegen de wind.
Ze is gedragen
door de hemel.
Ze is de hemel.
Je belooft haar
de hemel.

Ze koestert zich
in de zon en
is de zon.
Ze komt op en
gaat onder.

Ze is het leven.

Dichter is moe en slaapt met zijn hoofd op de verweerde tafel en het is donker en Knorpot zit in het licht van de maan de teksten te lezen die Dichter heeft geschreven en daarna sluit hij de deur en gaat in de luwte van de avond wandelen in de tuin.