zondag 18 september 2011

De Droeve Dichter en de maan en de bomen

Wolken drijven voorbij en onder de kastanjelaar zit de Droeve Dichter
in het natte gras en kil vocht kruipt langs zijn rug omhoog. Hij heeft
geschreven en geschreeuwd. Tevergeefs. De wolken drijven voor de maan
soms. Dan worden de tuin en de maisvelden donker en vol demonen zoals
de demonenin zijn duistere dromen die hij mijdt door wakker te
blijven. Met de wolken komt een "slaapwel" van het Meisje aandrijven
uit verre oorden, denkt hij en hij wenst haar goeienacht en legt het
hoofd in de nek en voelt hoe de kou langsheen zijn rug glijdt en hij
gaat naar binnen en hij gaat aan de kromme verweerde blanke
keukentafel zitten voor een leeg blad en ziet alleen de druppels van
tranen op het blad en hij balt de vuisten en jammert want hij wil
gehoord worden, gelezen. Hij wil weten dat het Meisje zijn woorden
leest en waar ze ze leest en wat ze doen. Hij snakt en hongert naar
woorden. Hij is uitgehongerd, is moe van de dorst en de slapeloosheid
en hij drinkt rode wijn die hem roezig maakt en loom en nog
weemoediger. Hij neemt zich voor niets meer te schrijven omdat de pijn
niet te harden is en verscheurt het blad en breekt de potloden en
pennen en drinkt aan de fles tot ze leeg is en gaat weer naar buiten
onder de boom zitten en wacht tot de slaap komt die niet komen zal
door de kou en het zitten en hij weet dat hij hier, kijkend naar het
Oosten morgen rillend en bevend en uitgeput de zon zal zien opkomen
die de demonen van de nacht en de weemoed van het duister en de
tristesse van het gemis verzacht. Hij zal opstaan, verkleumd en krom
als een oude man en hij zal in zijn bed in slaap vallen, een uur of
twee. Dan komt de Gladde Zakenman en moet hij gekamd en geschoren in
pak paraat zijn.

Even priemen de mane-stralen tussen de zwarte wolken die zilveren
randen dragen. De bomen enhun natte kruin zijn van zilver en de
dichter jankt stil.

Dan staat hij op want in de opstekende wind die langsheen de kruinen van de bomen strijkt hoort hij haar zalvende stem en hij gaat naar bed om er te slapen. Zij is als de wolken en de wind en de regen en de zon en de zee.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten