In Knack zegt Robbe De Hert, de schoonste mens van Vlaanderen en de meest beminnelijke ook, dat hij Loft maar niks vindt, omdat de film hem niet 'pakt'. En ik ben het met hem eens. Het pakt me ook niet. Op geen enkel moment. Het scenario rammelt en is compleet zielloos. Net zoals in dat andere misbaksel 'De Ronde', dat uit dezelfde bevriende kringen komt, lijdt Loft aan een overdaad aan elementen die dan allemaal samenkomen in een wirwar aan spitse vondsten en onverwachte wendingen die door de scenarist bedacht worden. Dat zou dan het chaotische van het echte leven moeten weergeven. In het echte leven echter, liggen de elementen niet zo netjes uitgestald en -ik kan het weten- zijn de wendingen van het lot echt absurd en onverwacht en zijn ze ongeloofwaardiger dan welk bedacht scenario ook. En dat blijven Loft en De Ronde: duidelijk bedachte scenario's. Ik heb niets tegen knap bedachte scenario's. Zolang ze maar niet pretenderen niet-bedacht chaotisch en onvoorspelbaar te zijn. Dan 'pakken' ze me niet. Robbe, de schat, heeft gelijk. En ik ben blij dat hij het zeggen durft.
In diezelfde Knack doet Steven Van Bellegem, die ik zeer naar waarde schat, een uitspraak over Google+. Op het eerste zicht echter geen stoute, zoals die van 'de Robbe'. Toch geloof ik dat dit misschien wel eens een uitspraak kan worden die hem zal achtervolgen tot het einde van zijn dagen, want ik durf te betwijfelen of hij zo stellig kan beweren dat hij 'de kansen van Google+ klein inschat'.
Niets wispelturiger dan de gebruikers van sociale netwerken. Eén, omdat ze wispelturig zijn, denken we en twee, omdat we geen historisch precedenten hebben en 'het dus denken'. Door te zeggen dat hij de kansen klein inschat, gunt hij zichzelf een onzeker vluchtroute, dat wel. Kleine kans wil niet zeggen kansloos. Anders bestond de loterij niet.
Ikzelf zou dat niet gedaan hebben. Ik zit ondertussen (ook) op Google+ en ik vind het 'wel ok'. Ikzelf zou gezegd hebben dat ik, als trendwatcher, enkel wispelturigheid en onvoorspelbaarheid zie als het over de sociale netwerken gaat. Omdat die massa van 174 miljoen Facebook gebruikers een ontregelde chaotisch bewegende kosmos is, die door kleine veranderingen in zelfs de kleinste onderliggende mechaniekjes, ineens iets totaal anders kan worden. Vergelijk het met die 'wolken' spreeuwen of een school vissen die je wel eens ziet, die de ene, dan weer de andere richting uitwaaieren, a-ritmisch en volkomen onvoorspelbaar, omdat je niet achterhalen kan waarom een beweging ingezet, of ineens afgebroken wordt .
Het zijn genetische algoritmes: de aard van het algoritme zelf verandert genetisch in de tijd door schijnbaar onbetekenende elementen die toevallig tegelijkertijd optreden, of net na elkaar, of niet. En genetische algoritmes zijn per definitie onvoorspelbaar.
De begrippen 'grote kans' of 'kleine kans' zijn totaal ontoereikend. Kansberekening is hier totaal naast de kwestie. Sorry, Steven.
Chaostheorie bestuderen.
Butterfly.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten