"Ik ben niet dom" zegt Knorpot uit het niets als een donderslag bij heldere hemel en snauwend als een hond in het nauw en zijn stem trekt een scheur in de stilte bij de haard, "ik ben zelfs heel slim. Zo slim dat ik daardoor ongehoord lui ben, want de natuur dat is een oude zure tante die altijd evenwichten zoekt, ongeveer het saaist denkbare, want uit evenwicht ontstaat niets. Ik ben zo lui om mij en vooral mijn omgeving te behoeden tegen het onevenwicht dat ik zou veroorzaken door mijn verstandelijke vermogens. Dat kan u soms merken, hoop ik, in die korte flitsen van genie die ik nu en dan vertoon."
Boerken mompelt iets dat niemand begrijpt maar iedereen weet dat hij iets gezegd heeft als "nog niks van gemerkt van dat genie" en Dichter zwijgt stil want hij herkent het en wil het beamen, maar vreest voor de reacties en kijkt weg naar Zakenman die een espresso drinkt en grijnst en zegt dat hijzelf niet slim is, maar leep en geslepen en scherp en lui op de juiste momenten en energiek wanneer dat uitkomt, dat hij bepaalt waar het steunpunt is van de weegschaal en zo met de gewichten speelt en Dichter vindt dat wel een mooi beeld en noteert het in zijn hoofd.
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten