Blauw is de kleur. De nacht is zo diep blauw dat het zwart lijkt. Soms aarzel ik om adem te halen. Dat duurt nooit lang. Want je kan niet zonder. Terwijl gaat de tijd gewoon door. Daar valt niets tegen te beginnen. Waarover men schrijft bestaat minstens in het geschrift. Daarna pomp ik mijn longen vol met lucht en mijn bloed zuigt er de zuurstof uit en voedt mijn hersens die knallen en moe zijn en die achterwaarts denken. Een ruiker bloemen. Een snoepautomaat. Een beige hemd. Een omhelzing. Iemand mailt. Een fontein van vers water. Een hemel die roze kleurt in de avond. Een blok hout. Een staande lamp. Een klok zonder wijzers.
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten