"Wat is ne mens", komt Boerken pratend het Donker Kot binnen met een gezicht dat duister staat, "als hij pijn heeft, als zijn hele lijf alleen lijkt te bestaan uit dat ene punt waar de pijn zit en jankt en klopt en stampt en steigert en brult. Dan is ne mens zelf de pijn en de pijn is de mens geworden."
Dichter kijkt op vanaf zijn schrijven en Stil Meisje zegt niets, als zo vaak en Knorpot, die wat verderop in de keuken aan het rommelen is en dat koken noemt, bromt; "Awel, Boerken, doet uw hart zeer?"
En Boerken kijkt als een boer met kiespijn en zegt: "Neen, mijn tand."
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten