Mr blue sky

Zakenman is met de auto onderweg naar een hotel in een stad in een land langs de snelweg in een land en daar staat hij bijna stil omdat er te veel auto's zijn en te weinig asfalt. Zakenman heeft geen haast en vloekt niet. Zakenman luistert muziek en dwaalt in gedachten doorheen grootse plannen en nieuwe inzichten en hij verandert de wereld wel dertigmaal en dan is de file een paar honderd meter verder opgeschoten in het stadje A bij de Trage Stroom, waar in de binnenstad mensen wonen met een open geest en ziel en hart en waar in de buitenwijken niet. En daartussen liggen de verkeersaders die dichtslibben elke ochtend en avond. Elke dag vroeger en later en intensiever.

Zakenman bedenkt geen oplossingen. Die is er. Rond de meest onbetekenende dorpen in dit lage land ligt een ringweg.

Op de radio zingen The Stones samen met Muddy Waters en Zakenman bedenkt dat upperclass English blanken niet moeten doen alsof ze een zwarte ziel hebben. Muddy blaast Mick van het podium. Zakenman voelt geen compassie.

De hemel is wolkenloos en de thermometer zegt dat het buiten 16 graden is en Zakenman kan zich daar niets bij voorstellen. Ergens in het Noorden host de oranje kudde vrolijk verder alsof de koningen echt bestaan. Met een kroontje en hermelijnen mantel en ze zijn dankbaar om zoveel goedheid van die vorst en zijn mama. Zakenman glimlacht mild en begrijpend en bedenkt hoe Knorpot nu in de tuin van Donker Kot tekeer gaat tegen zoveel dwaasheid en Middeleeuwse idiotie en hoe Boerken schijt op dat hoge volk. Zakenman rijdt naar het Noorden in zijn bolide van Duits bloed.

Zijn Audi is grijs en de zon gaat onder. De radio verveelt hem en hij zet de iphone in shuffle.

ELO Mr Blue Sky. En dat veel te luid. Zakenman zingt mee. Niemand hoort het. Gelukkig.



Sent via BlackBerry offered by Proximus