zondag 7 april 2013

Sweet little

Ze is een kat in het donker en dan is ze het donker. Ze legt het hoofd in de hals en vangt de zon en dan is de zon. Ze is een golf in zee en dan is ze de zee. Ze is een vlinder van bloem naar bloem. Ze is de wind. Ze beloofd de hemel en je gelooft het. "Ben je donker genoeg om in mijn schaduw te leven" vraagt ze. Ze is een teken aan de wand. Ze is de hemel. Ze is de wolken en de maan. Ze is de golven die breken op het strand. Ze is het strand. "Ben je licht genoeg om door me gedragen te worden over de polders en de bossen" vraagt ze. Ze heeft geen medelijden. Ze valt en staat op. Ze fluistert altijd. Ze is de zon in het Oosten en het Zuiden en het Westen en ze is de kilte van het Noorden en de hitte van het Zuiden. Ze is het begin en het einde. Ze is een kat in het donker en daarna is ze het donker. Ze schrijft je naam in de sterren. Ze schrijft je leven in de wolken. Ze houdt je wakker in de nacht. Ze is de nacht. Ze is niemand tot je haar ziet en haar aankijkt en je verdwijnt in het donker. Ze is een blad in de lente. Ze is de lente. De zomer en de herfst en jij bent de winter. Ze noemt je geweldig en daarna zweeft ze weg en staar je haar na. Je gelooft in mirakels en in het lot en je vraagt je af waarom. De trommels aan de horizon. De tekens aan de wand. De woorden in de geschriften. Het zout op het strand. Ze is een betovering. Ze is een een zachte bries in de ochtend en dan is ze de dag en laat jz achter in de nacht. Je grijpt naar haar en ze is wind, je wil je aan haar klampen en ze wordt een lichtstraal. Ze wil je aan haar warmen en ze is de Noorderwind. Je wil haar drinken en ze wordt steen. Je went je hoofd af en daar staat ze en ze glimlacht en reikt je de hand. "Kom" zegt ze. Je stapt op haar toe, strekt je hand en je wordt wakker. Het leven tolt. De woorden die je niet uitspreekt.


Sent via BlackBerry offered by Proximus

1 opmerking: