Boerken zit voor zijn ark die gestrand is in de modder van de drassige velden zonder bomen en kijkt hoe zijn beesten naar links lopen en naar rechts en aan de horizon verdwijnen en hij heeft honger en is alleen en het graan groeit niet snel genoeg en de blikken voedsel raken op en Boerken gaat op stap naar de horizon en komt er achter dat de horizon gewoon mee wandelt en zich steeds verplaatst en niet te bereiken valt en Boerken gaat zitten en is moe en de modder is zwaar en donker en vettig en stinkt naar rottend vlees als Boerken er in gaat liggen, op zijn rug en naar de hemel kijkt waar de zon hoog staat en zijn huid schroeit tot ze rokend zwart blakert.
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten