Mezelf

Vermomd als mezelf. Ik ben die ik ben in de spiegel. In spiegelbeeld. Vroeger.
Ik schilderde. Met olieverf. Ook zelfportretten. Ik met een penseel in het lijf. Terpentijn. Er klopte steeds iets niet helemaal aan die zelfportretten, al zag ik dat zelf niet. Ik schilderde die ander uit de spiegel. Die ik kende als mezelf. Wie me niet herkende liet ik naar dat zelfportret kijken in de spiegel. In de badkamer. Grappig. Twee of drie mensen voor de spiegel en ik met met een schilderij in de handen. In de spiegel herkende ik mezelf in die ander, maar niet die ik op het schilderij. Ingewikkeld.
Stom verhaal. Verhaal zonder zin. Geen begin. Einde. Sleutel. Wat is de zin.