Twee zielen wandelen in een verlaten woud. De bewoonde wereld ligt in de vallei die ze verlaten hebben en ze klimmen langzaam in een lange smalle zijvallei die vol bomen en struikgewas staat en waar het stil is en donker. De weg waarop lopen is breed genoeg voor terreinwagens en ligt bezaaid met dikke keien en is gegroefd door de regens. Ze wandelen in stilte in de stilte en hoeven niet te praten.
Ineens duikt vanuit een bocht een klein negertje op. Hij rijdt wankel maar snel met een klein fietsje met dikke bandjes. Hij heeft een helm op zijn krullen en is een met zichzelf en de wereld. Hij glimt. 'Bonjour' roept hij en hij daalt af met een rotvaart, amper trappend, zorgvuldig sturend tussen de keien en langsheen de groeven. Hij verdwijnt achter een bocht, verder de donkere diepte in. Ze kijken elkaar verbaasd aan. De stilte sluit zich weer. Dit beeld vergeten ze nooit meer.
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten