In de tijd dat de dieren nog vloeiend spraken in kraaknette en goed gestructureerde volzinnen en hun woorden alleen gebruikten om zinnige dingen te zeggen, iets wat de mensensoort niet echt doet, waren de zon en de maan nog tweelingen en elkaars gelijke en was er geen dag en geen nacht en geen slaap en geen slaapdromen. Er waren enkel dagdromen en die zijn van een andere orde. Er was geen slaap. De dieren en de mensen sliepen enkel korte hazenslaapjes onder een boom in het gras als ze daar zijn voor hadden. Het was zo. Punt. Wie hier iets uit leren wil, heeft het niet begrepen.
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten