Dichter staat aan zee. Met de handen gespreid. Als een beeld. Stil. Open. Zijn voeten in het water. De zee breekt niet open langs zijn benen. De zee omsluit ze. Hij voelt haar kou en zinkt in het zand.
Hij wacht op Meisje dat aan zee woont en naar hem toe zal zweven en hem zal aanraken. Hij wacht op de zacht fluisterende bries. Dan is ze er. Weet hij. Hij weet. Weten. Zee.
Zijn armen open.
Open.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten