Dichter en Knorpot praten luid en weten niet of ze deze tekst grote kunst moeten vinden of niet en Knorpot grommelt dat het open deuren zijn en slechts stomme woorden van dromers en zachte wereldverbeteraars die in gedachten op de barricades gaan staan, maar die als het er echt om spant, bang gaan lopen en wegduiken in de schaduw van het bestaan waar niemand hen merkt en kwaad kan doen, zoals hijzelf, Knorpot. Een luid roepende lafaard. En Dichter is het er niet mee eens en zegt dat hij zich thuis voelt in de woorden van deze tekst en dat hij er de zin van leest en voelt en dat het hem deugd doet die te vinden in de woorden van een ander. En hij zegt nog dat dat ook maar ten dele zo is, want dat hij bij de vertaling vanuit het Engels er toch een deel zichzelf in weet te leggen en dat het soms dwingend is om te vertalen en dat dat dwingende verrijkend kan zijn. En dan leest hij voor, terwijl Boerken samen met Het Stille Meisje vanuit de tuin naar binnen komen en stil mee luisteren.
De hele wereld ligt aan diggelen
Een complete perte totale
Het wordt tijd om opnieuw te beginnen
Helemaal opnieuw
Er is te veel pijn, te veel leed
Laten we dat oplossen door gewoon
Opnieuw te beginnen.
Begrijp me nu niet verkeerd
Ik hou van leven en het leven
Maar als je wakker wordt
En rondkijkt
En alles om je heen lijkt om te vallen
En
De verkeerde kant op te gaan
Dan weet je dat je die nu moet veranderen
Deze wereld met te weinig mooie verhalen
We kunnen dat oplossen
Door gewoon opnieuw te beginnen
Opnieuw beginnen
Opnieuw beginnen
Opnieuw beginnen
Opnieuw beginnen
De wereld ligt gebroken in scherven en brokken
Van wat samen ooit een mooi geheel was
Maar nu is er te veel alleen staat
Er is te weinig eenheid
Dat kunnen we oplossen
Door gewoon samen te komen
En opnieuw te beginnen
Opnieuw beginnen
Opnieuw beginnen
Opnieuw beginnen
Opnieuw beginnen
We kunnen deze cirkel doorbreken, deze keten
We kunnen opnieuw beginnen
We kunnen het zelf leren en we kunnen het anderen leren
We kunnen delen, de mythes, de droom, het gebed
Het besef dat we beter kunnen doen
Verander ons leven en ons pad
Maak een nieuwe wereld
En begin opnieuw
Opnieuw beginnen
Opnieuw beginnen
Opnieuw beginnen
De hele wereld ligt aan flarden
Niet de moeite om die te herstellen
Er is te veel geweld en te weinig begrip
Het wordt tijd dat we opnieuw beginnen
Een nieuw begin maken
Opnieuw beginnen
Opnieuw beginnen
Opnieuw beginnen
Opnieuw beginnen
We moeten nieuwe symbolen maken
Nieuwe tekens
Een nieuwe taal
En daarmee maken we een nieuwe wereld
En beginnen we opnieuw
Opnieuw beginnen
Opnieuw beginnen
Opnieuw beginnen
"Ik vind het mooi en passend", zegt het Meisje, "Vooral dat einde. Laten we nieuwe symbolen maken en tekens en een nieuwe taal en daarmee een nieuwe wereld. Dat is de essentie van een wereld. Symbolen, tekens, taal. Ik hou er van."
Boerken lacht even schamper. "Wat een bende zijt ge toch, gij drie. Een wereld maakt ge met uw handen en uw armen en uw ogen en met hamer en beitel en met truweel en mortel en een schietlood en niet met rituelen allerhande". En net dan komt Zakenman binnen en hij hoort de laatste woorden en gedreven door zijn blinde obsessie er bij te willen horen, vraagt hij Boerken "Gij ook al? Kan je geen goed woordje doen voor mij?"
Knorpot vindt het zelfs niet de moeite Zakenman vierkant uit te lachen en zegt smalend cynisch dat Zakenman moet leren luisteren, want dat Boerken rituelen zei en niet ritualen.
Er valt een stilte en iedereen kijkt iedereen aan. Tenslotte zegt Dichter "Een nieuw begin, daar zijn wij nog lang niet aan toe, denk ik."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten