De hemel loopt vol met wolken die drummend en stapelend over en tegen elkaar kruipen en een dikke filter grijs maken waar de zonnestralen nog amper doorheen raken. Een schrale wind steekt op vanuit het Zuidwesten en de bomen ritselen en het gras buigt.
In het dikke lover zingen merels en luisters en vinken zonder verpozen en vette duiven laten hun lelijke diepe bas daar doorheen snijden als een bot en roestig mes.
Het is bijna 3 uur. Boven de stad die om de tuin heen sluipt, luiden de klokken, geweldig en arrogant.
Geruisloos vult de stolp boven de polder zich met het grijs van wolken en het gras wordt donker en het lover van de bomen wordt zwart en het ruist luid in de wind.
De trage stroomt stroomt traag voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten