Een goeie foto heeft een beperkt aantal elementen.
Licht. Licht is licht en donker en alles daartussen. Licht maakt schaduw en samen geven ze vorm. Licht is kleur. Of niet.
Een foto vangt het licht.
Moment. Je drukt op een bepaald moment af. Je bevriest de tijd die vloeiend is en onafgebroken in een versteend moment. Daarmee doorbreek je de gewijde stilte van de eeuwige tijd.
Het licht wordt bevroren in een moment. Licht en moment zijn verbonden.
Lijnen. Lijnen maken verhoudingen, maken diepte, scheppen dynamiek en onrust en harmonie en rust en evenwicht.
Kader. Je blikveld is niet kaderend. Een foto reduceert je zien tot een verhouding, een kader. Dat kan vierkant zijn. Dat kan rechthoekig zijn in vele verhoudingen. Het kader bepaalt de lijnen en de werking ervan. Kader en lijnen werken samen.
En tenslotte: harmonie. Van dit alles. Waarover men niet spreken kan moet men zwijgen. Ik kan niet beschrijven wat harmonie is.
En dus is er geen magische formule. Wel weet ik dat een element van onvolmaaktheid de schoonheid en harmonie van de vorige elementen weet te versterken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten