Boerken is geen filosoof. Hij is geen denker en geen spreker. Hij zwijgt graag. Hij luistert naar de mensen zoals naar het ruisen van de populier of het kabbelen van de trage stroom. Hij wandelt tussen de weides omdat hij ergens heen moet en zegt de dingen omdat hij ze zeggen moet. Hij is een Boerken.
Dichter zwemt in woorden en verdrinkt nu en dan in de zinnen en dan hapt hij naar adem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten